این دوره به صورت مبنایی و عمیق، به نفی تعاریف رایج و ناقص از تربیت (همچون علم‌آموزی، تغییر دادن، عادت دادن، دخالت کردن و سرعت بخشیدن به رشد) می‌پردازد و مرزهای آن را با مفاهیمی نظیر علم، اخلاق و آموزش جدا می‌کند. محور اصلی دوره، تمرکز بر فاعل درونی است، بر این اساس که شکفتن جایگزین شکوفاندن شود و تربیت را یک فرآیند خودبه‌خودی و فطری می‌داند که باید از درون متربی آغاز شود. دوره سه مدل تربیتی اصلی (گلخانه‌ای، مصونیت‌ساز و حماسی) را تشریح می‌کند و برتری رویکرد تربیت حماسی را به‌عنوان الگوی تشکیلات دانش‌آموزی (اتحادیه) اثبات می‌کند. تربیت حماسی، دانش‌آموز را از یک مصرف‌کننده و منفعل (مدل گلخانه‌ای) به یک «افسر جنگ نرم» و «نجات‌غریق» (بر اساس دیدگاه رهبر معظم انقلاب) تبدیل می‌کند. زیربنای این مدل، شخصیت‌بخشی و تأکید بر کرامت نفس متربی است تا از او یک فرد مسئولیت‌پذیر در قبال خود و پیرامونش ساخته شود.

اهداف آموزشی دوره

شناخت مرزهای مفهومی تربیت: تمایز قائل شدن میان تربیت با مفاهیم مشابه نظیر علم‌آموزی، عادت دادن، اجتماعی کردن، آموزش و تغییر.

درک جایگاه فاعل در تربیت: فهم محوریت «شدن» درونی (شکفتن، راه افتادن، دینی شدن) در مقابل «کردن» بیرونی (شکوفاندن، راه بردن، دینی کردن).

معرفی و نقد مدل‌های تربیتی: تحلیل نقاط ضعف مدل‌های گلخانه‌ای (انفعال و کنترل) و مصونیت‌ساز (حفظ خود) و معرفی مدل حماسی (اثرگذاری و نجات‌بخشی).

تثبیت اصل شخصیت‌بخشی: درک نقش کرامت نفس و تفکیک میان «عمل زشت» و «شخصیت طیب» دانش‌آموز به‌عنوان زیرساخت اصلی تربیت.

تبیین نقش مربی در مدل حماسی: آموزش نحوهٔ فراهم‌سازی زمینه و سپردن مسئولیت به‌جای دخالت مستقیم و کنترل بیش از حد (مدیریت مرز باریک دخالت و هدایت).

توجیه مفهوم استقلال و تکلیف: فهم استقلال‌طلبی نوجوانان و تبیین تکلیف به عنوان «مأموریت الهی» و «مسئولیت‌پذیری پیرامونی».